Ένας από τους πιο συχνούς λόγους που απευθύνεται κάποιος στον ψυχολόγο είναι η εμφάνιση κρίσεων πανικού κατά τις οποίες παρουσιάζονται κάποια ή όλα από τα παρακάτω συμπτώματα
-ταχυπαλμία
-τρέμουλο
-μούδιασμα των άκρων
-εφίδρωση
-τάση για λιποθυμία
-αίσθηση απώλειας αναπνοής
-πόνος στο στήθος
-απώλεια ενέργειας
-φόβος θανάτου
-φόβος ότι χάνεται η λογική- ο νους
Ενώ το άτομο καταλαμβάνεται από ανεξέλεγκτο φόβο κατά την κρίση πανικού, θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η υγεία του. Ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού βιώνει κάποια στιγμή στη ζωή του κρίσεις πανικού, κανενός όμως η ζωή δεν έχει μπει σε κίνδυνο εξαιτίας των κρίσεων αυτών. Οι κρίσεις είναι ακίνδυνες ως προς τη σωματική ακεραιότητα, όμως επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα ζωής του ατόμου. Μετά από μια κρίση πανικού το άτομο φοβάται μήπως βιώσει παρόμοια κρίση, συχνά αρχίζει να αποφεύγει καταστάσεις ή ανθρώπους και περιορίζει τις δραστηριότητες του με αποτέλεσμα να αλλάζει η ποιότητα ζωής του.
Όπως διαφέρουν τα συμπτώματα της κρίσης πανικού για κάθε άνθρωπο έτσι διαφέρουν και οι αιτίες των κρίσεων. Κοινός παρονομαστής στα άτομα που εμφανίζουν κρίσεις πανικού είναι το συσσωρευμένο άγχος στο οποίο οδηγούν τα άλυτα προβλήματα και οι επαναλαμβανόμενες καταστάσεις άγχους στο περιβάλλον του ατόμου. Καταστάσεις που συχνά επιβαρύνουν το άτομο είναι:
-η συναισθηματικά εξαρτημένη σχέση γονέων-παιδιού
-οι συγκρούσεις στη συντροφική σχέση
-ο φόρτος εργασίας
-τα οικονομικά προβλήματα
-οι εσωτερικές συγκρούσεις
-οι πολύπλευροι ρόλοι στους οποίους καλείται να ανταπεξέλθει το άτομο
Ο λόγος που δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο όταν αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις είναι επειδή ερμηνεύουν με διαφορετικό τρόπο τα γεγονότα γύρω τους. Τα άτομα που παρουσιάζουν κρίσεις πανικού έχουν την τάση να επικεντρώνονται στην αρνητική πλευρά των πραγμάτων (τρόπος σκέψης στον οποίο έχουν ‘εκπαιδευθεί’ από μικρά παιδιά αντιγράφοντας κάποιο γονέα συνήθως) και έχουν δει πρόσωπα στην οικογένειά τους να αντιδρούν σωματοποιώντας το άγχος τους. Το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο έχει μεγαλώσει το άτομο καθιστά καθοριστικό παράγοντα ως προς την εκδήλωση κρίσεων πανικού. Αυξάνεται η πιθανότητα εμφάνισης κρίσεων πανικού όταν το οικογενειακό περιβάλλον είναι συγκρουσιακό, όταν είναι ασταθές, όταν η σχέση μεταξύ των γονέων δεν είναι υγιής ή όταν δεν υπάρχει ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας.
Στην ψυχοθεραπεία εντοπίζεται ο πυρήνας της σκέψης του ατόμου και το πώς εδραιώθηκε αυτός ο τρόπος σκέψης. Στη συνέχεια ανακαλύπτονται καινούργιοι λειτουργικοί τρόποι διαχείρισης των γεγονότων. Οι κρίσεις πανικού αντιμετωπίζονται σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα με την υποστήριξη ειδικά εκπαιδευμένου ψυχολόγου.
