Για την αποφυγή της υποτροπής του ασθενούς και των συνεχών επαναεισαγωγών, δηλαδή του φαινομένου της «περιστρεφόμενης πόρτας», συστήνουμε την συνέχιση της θεραπείας του και μετά το εξιτήριο από την Κλινική.
Ο κύριος στόχος είναι διττός, να τον στηρίξουμε στην επίλυση προβλημάτων, που πολλές φορές ανακύπτουν με το εξιτήριο στον οικογενειακό, κοινωνικό και επαγγελματικό τομέα, αλλά και να επιτύχουμε την δέσμευσή του στην συνέχιση της θεραπείας του.
Έχοντας αναπτύξει θεραπευτική σχέση με τον νοσηλευόμενο, μετά το εξιτήριο, ενδέχεται να προταθεί στον ασθενή, η «σύναψη ενός θεραπευτικού συμβολαίου», η παρακολούθησή του δηλαδή, σε τακτά χρονικά διαστήματα, στα εξωτερικά ιατρεία, από τους ψυχιάτρους και ψυχολόγους της.
