Skip to main content

Απεξάρτηση από φαρμακευτικές ουσίες

Στα πλαίσια της θεραπείας στο Κέντρο Απεξάρτησης της κλινικής Λυράκου, προσφέρουμε μια πλήρη φαρμακευτική και ψυχοθεραπευτική κάλυψη για την θεραπευτική αντιμετώπιση τόσο των συμπτωμάτων στέρησης όσο και για το «ψυχολογικό κενό» και την ανάγκη ενθάρρυνσης που αντιμετωπίζει ο ασθενής.

Στην Κλινική Λυράκου προσφέρουμε την ψυχιατρική και ψυχολογική αξιολόγηση του ασθενούς έτσι ώστε το πρόγραμμα απεθισμού και της σωματικής απεξάρτησης να είναι εξατομικευμένο ανάλογα με τις ιδιαίτερες σωματικές και ψυχολογικές ανάγκες του ασθενούς.

Στόχος είναι ο ασθενής να εμπλακεί σε ένα πλαίσιο κινητοποίησης ώστε να μπορέσει να συνεχίσει την θεραπεία του εξερχόμενος της κλινικής. Ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι της θεραπείας είναι τόσο η φαρμακευτική αγωγή όσο και το γενικό υποστηρικτικό πλαίσιο που παρέχει η κλινική. Συγκεκριμένα η απομόνωση του ασθενούς, από το περιβάλλον του, η προστασία του από την παντοδυναμία του εθισμού, η ρύθμιση της φυσικής του κατάστασης, της σωματικής του υγιεινής, αποτελούν τις πρώτες και απαραίτητες προϋποθέσεις.

Οι θεραπευτικές παρεμβάσεις δεσμεύονται στα θεωρητικά πλαίσια τις θεραπείας των 12 βημάτων, της ψυχοδυναμικής - ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης και την γνωσιακής ψυχοθεραπείας.

Ο εθισμός σε φαρμακευτικές ουσίες, όπως είναι οι βενζοδιαζεπίνες (π.χ. stedon, tavor, vulbegal, hipnostedon κλπ), τα βαρβιτουρικά,  είναι ίσως ο πλέον διαδεδομένος τύπος εθισμού στον κόσμο.

Η πρώτη επαφή με αυτές τις φαρμακευτικές ουσίες ξεκινά συχνά από την συνταγογραφημένη λήψη, μετά την εκδήλωση κάποιων σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων. Δηλαδή, συνήθως αρχίζει να λαμβάνει κανείς βενζοδιαζεπίνες και βαρβιτουρικά επειδή εκδηλώνει ήδη μια ψυχιατρική είτε σωματική πάθηση, αναφέροντας συμπτώματα όπως η «κατάθλιψη», ο διαταραγμένος ύπνος, η αϋπνία, το άγχος, ο πανικός κ.α.

Στην προσπάθεια αυτή του ατόμου να νιώσει καλύτερα και να  «γίνει καλά», θέτονται ταυτόχρονα και οι βάσεις για την εγκατάσταση μιας διαδικασίας εθισμού, με βάση τους μηχανισμούς της στέρησης και της ανοχής (σωματική εξάρτηση) και της επιθυμίας.

Συγκεκριμένα το άτομο αρχίζει να αναζητά όλο και περισσότερη ποσότητα ουσιών για να έχει το ίδιο ψυχοδραστικό, ή τοξικό αποτέλεσμα, ενώ λαμβάνει σαφώς περιορισμένο ευφορικό αποτέλεσμα, με την ίδια ποσότητα ουσίας (διαγνωστικά κριτήρια «ανοχής»). Παράλληλα, ο ασθενής βρίσκεται αναγκασμένος να λαμβάνει την εν λόγω φαρμακευτική ουσία είτε παρόμοιου τύπου ουσίες (όπως αλκοόλ) για να αποφύγει δυσάρεστα συμπτώματα στέρησης, όπως η ταχυκαρδία, το άγχος, η εφίδρωση, η αϋπνία, κ.α.

Ο ασθενής καταλήγει να επιθυμεί μόνο τη συνέχιση της συγκεκριμένης φαρμακευτικής ουσίας (βενζοδιαζεπινών και βαρβιτουρικών), ενώ εκδηλώνει αδιαφορία και ανηδονία για οποιαδήποτε άλλη κατάσταση στη ζωή του. Για να συνεχίσει να βιώνει καθημερινά τη ζωή του και να ανταποκρίνεται στις διάφορες υποχρεώσεις του, ο ασθενής βρίσκεται αναγκασμένος να λαμβάνει την ίδια είτε αυξανόμενη ποσότητα της ουσίας.

Ο εθισμός σε φαρμακευτικές ουσίες αποτελεί μια προσπάθεια εύρεσης μιας «βιολογικής» λύσης στην ανάγκη του ασθενή να βρεθεί σε μια ψυχική και σωματική ισορροπία.

Στα πλαίσια της θεραπείας στην κλινική Λυράκου, προσφέρουμε μια πλήρη φαρμακευτική και ψυχοθεραπευτική κάλυψη για την θεραπευτική αντιμετώπιση τόσο των συμπτωμάτων στέρησης όσο και για το «ψυχολογικό κενό» και την ανάγκη ενθάρρυνσης που αντιμετωπίζει ο ασθενής. Ο ασθενής λαμβάνει την κατάλληλη φαρμακευτική υποστήριξη για την ομαλή και ασφαλή μείωση των φαρμακευτικών ουσιών, καθώς αν ο ασθενής προσπαθούσε μόνος να περιορίσει την λήψη τέτοιων ουσιών, πέραν της αντικειμενικής δυσκολίας που θα συναντούσε, θα κινδύνευε να αντιμετωπίσει επικίνδυνα συμπτώματα όπως επιληψία, κρίσεις πανικού, κ.α.

Παράλληλα, στην κλινική Λυράκου προσφέρουμε ένα ειδικό ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο κινητοποίησης, με ένα συγκεκριμένο θεραπευτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει ομαδική και ατομική ψυχοθεραπεία, εργοθεραπεία, κινησιοθεραπεία, ομαδικές καλλιτεχνικές δραστηριότητες, με στόχο να στηρίξουμε τον ασθενή να συνεχίσει και να σταθεί υπεύθυνα δυνατός μπροστά στην προσπάθεια του.

Το κλειστό πρόγραμμα θεραπείας διαρκεί 4 έως 5 εβδομάδες